Gaai op bezoek

Sinds heden hebben we een  Gaai op bezoek die dol is op pinda’s.  
De gaai (Garrulus glandarius), ook wel Vlaamse gaai genoemd, is een opvallend gekleurde kraaiachtige.

Verspreiding

Deze vogel komt voor in het cultuurland en de bossen. Hij is over heel Europa verspreid met uitzondering van het hoge noorden. In nieuwbouwwijken zie je in eerste instantie vaak de ekster, naarmate de bomen en struiken in het openbaar groen en in tuinen groter worden, wordt deze langzaam aan verdrongen door de gaai.

Voedsel

De eik is afhankelijk van de gaai voor het verspreiden van eikels: de gaai vervoert ze in zijn keel en tussen zijn snavel naar plaatsen met een zachte ondergrond, waarna hij ze in de aarde duwt. Zo legt hij een wintervoorraad aan. Hij vergeet alleen een aantal plekjes. Wat niet teruggevonden wordt, kan uitgroeien tot een nieuwe eik. Om deze reden wordt de gaai ook wel 'de grootste bosbouwer' genoemd. De Duitse naam voor de gaai (Eichelhäher) typeert het gedrag.

@Natuurgids

Zwerftocht door de Biesbosch

Vanmorgen om 10.30 uur naar het bezoekerscentrum om van daaruit een excursie te geven in de Biesbosch.

We gaan met de fluisterboot de Amer over en leggen aan bij het bruggetje van St. Jan.

Op het Benedenste Jannezand zijn enkele grienden die door vrijwilligers nog bijgehouden worden.

Het wilgenschuimbeestje (ook wel spuugbeestje genoemd) trekt in mei grote groepen spreeuwen aan. Ze zijn een ware lekkernij, nu ze zich niet meer verhullen in hun zelf geproduceerde schuimklodders.

De groene kikkers lieten zich van alle kanten horen.

@Natuurgids

Vleermuizen herkennen en inventariseren.

Woensdag 20 mei was er een bijscholing voor de gidsen van het N.P. De Loonse en Drunense Duinen.

Dit keer een korte cursus Vleermuizen herkennen en inventariseren. Na afloop kunnen wij zelf onderzoeken welke soorten vleermuizen in de regio voorkomen.

Erik Korsten (VZZ) vertelde dat In Nederland ca. 20 soorten vleermuizen voor komen.

De Gewone dwergvleermuis de bekendste, dit is de vleermuis die je op een mooie zomeravond meestal om je huis ziet vliegen. Ongeveer de helft van het totale aantal vleermuizen in Nederland is van deze soort. Verder behoren tot deze groep: Watervleermuis, Laatvlieger, Ruige dwergvleermuis, Gewone grootoorvleermuis, Rosse vleermuis en de Meervleermuis.

Soorten die zeldzaam zijn: Brandts vleermuis, Baardvleermuis, Ingekorven vleermuis, Franjestaart, Bechsteins vleermuis, Bosvleermuis, Grijze grootoorvleermuis, Tweekleurige vleermuis.

Tot deze groep behoort ook onze grootste vleermuis: de Vale vleermuis, deze kan een vleugelspanwijdte van bijna 45 cm bereiken.

Alle vleermuizen in Nederland zijn beschermd, verder zijn er 9 soorten die op de rode lijst staan en dus met verdwijnen uit Nederland zijn bedreigd.

Vleermuizen verlaten In de avondschemering hun verblijfplaats om te gaan jagen. Meestal jagen ze maar een paar uur en keren dan in de loop van de nacht weer naar de verblijfplaats terug. Alleen op warme avonden en als ze jongen hebben gaan ze in één nacht meerdere keren op jacht.

Om in het donker op insecten te kunnen jagen hebben vleermuizen aan alleen hun ogen niet genoeg. Daarom kijken ze ook met hun oren. Om zich te oriënteren zendt een vleermuis een signaal uit dat weerkaatst op voorwerpen in de omgeving. De weerkaatsing (echo) vangt de vleermuis op met zijn oren en daardoor kan hij de plaats (locatie) en de vorm van die voorwerpen bepalen.

Voor de meeste mensen zijn vleermuizen niet hoorbaar. Met behulp van een ultrasoonontvanger, een zogenaamde batdetector, zijn de geluiden van vleermuizen voor mensen hoorbaar te maken.

Wil je naar vleermuizen kunnen luisteren dan is een Batbox al een prima merk detector.

Om 21.30 uur is buiten de opgedane kennis in praktijk gebracht. Met zaklamp en batdetector zijn wij met Erik Korsten en Jeroen Nusselein op pad gegaan. We hebben een aantal soorten Vleermuizen gezien, Laatvlieger, De Gewone dwergvleermuis.

De cursus was erg leerzaam.

@Natuurgids

Wandeling vanaf Bosch & Duin

Zaterdag 16 mei 2009 de excursie gaat dwars door het natuurgebied van de Loonse en Drunense Duinen sjokkend door het rulle zand, richting De Roestelberg wanen we ons in een stukje woestijn. Een Nederlandse woestijn waarin  een boom lijkt te verdrinken  in het opgestoven zand en waar wind ribbels tekent in het witte zand of duintjes vormt, waarop zowaar nog wat groeien wil. Als we op zo’n hoger gelegen punt (18.4) staan hebben we uitzicht over de uitgestrekte zandvlakte die altijd begrenst wordt door een bosrand, en stilte die er kan heersen. Het is altijd weer een bijzondere ervaring om  in het volle Nederland door een stukje woestijn te lopen het is nog de actiefste zand verstuiving van  heel west Europa. Hier krijgt men de gelegenheid te zien hoe zand ook bomen kan onderstuiven en kan men zich een beetje voorstellen hoe boeren en dorpsbewoners met angst  hebben gekeken naar het stuivende zand, dat maar niet te temmen leek. Dat is echter wel gebeurd door ze te beplanten met grove dennen. Tegenwoordig moet men zelfs maatregelen nemen om te voorkomen dat de oude zandverstuiving dicht groeit!

De kruipwilg (Salix repens, synoniemen: Salix rosmarinifolia en Salix arenaria) is een struik, die behoort tot de wilgenfamilie (Salicaceae).

 

Een fortduin is een duin dat gevormd is in een duingebied door een alleenstaande boom of boomgroepen die helemaal onderstoven zijn door zand.

 

In het zandlichaam bevinden zich soms honderden jaren oude eiken. Hun robuuste karakter heeft er toe geleid dat ze fortduinen worden genoemd.

Meestal zie je alleen de kruin van de boomtoppen nog boven de duinen uitsteken.

 

Alle spinnen zijn rovers.

Spinnen voeden zich met diertjes zoals insecten. Sommige spinnen zoeken hun maaltijd overdag bij elkaar, andere leiden een nachtelijk leven. Sommige wachten tot hun prooi naar hun toekomt, andere gaan op jacht zoals echte roofdieren. Elke spin heeft een methode of techniek ontwikkeld om aan voedsel te komen.

Bijna alle volwassen insecten hebben vleugels; een spin heeft nooit vleugels. Een insectenlijf bestaat uit 3 delen: kop, borst en buik; een spinnen lijf heeft maar 2 delen, want kop en borst zijn 1 geheel. Insecten hebben meestal 6 poten, nooit meer; een spin heeft altijd 8 poten. Baby spinnetjes kruipen zo uit het ei, terwijl insecten eerst nog een tijd als larve of rups door het leven moeten gaan. Vele insecten voeden zich met planten, terwijl alle spinnen vleeseters zijn.

Maken alle spinnen webben?

Niet alle spinnen maken webben om hun prooi te vangen, maar wel hebben alle spinnen aan de onderkant van hun buik speciale spintepels. Die staan in verbinding met de spinklieren, waarin vloeibare spinvloeistof wordt geproduceerd. Zodra die naar buiten is gestuwd, kan de spin er met haar achterpoten draden van trekken die in de lucht spoedig hard worden. Met die spindraden kan de spin een kunstig vangweb weven, maar ze kan de draden ook gebruiken om er haar eitjes mee te spinnen of om er een schuilplaats mee te bouwen. Sommige soorten trekken zelfs kilometerslange draden om er zweefvluchten mee te maken.

Waarom blijft de spin niet in haar eigen web kleven?

De webdraden waarmee een wielweb spin haar prooi, zij kleverig. Insecten die in dat web verstrikt raken, blijven er gewoon aan vastplakken. Maar in het centrum van het web, waar de spin op de loer zit, bevinden zich enkele droge draden. Ook de spaken die van het midden naar de buitenkant lopen, zijn droog. En natuurlijk weet de spin dat. Als zij zich in het web verplaatst, houdt ze alleen die droge draden vast.

Hoe doodt de spin haar prooi?

Als een insect tegen het web vliegt en erin verstrikt raakt, begint het web te trillen. Zo weet de spin dat haar eten wacht. Ze spint het slachtoffer in en verlamt het. Ze doet dit met gif dat via een dun kanaaltje naar een opening in haar gif klauwen stroomt.

Omdat de spin alleen maar vloeibaar voedsel kan opzuigen, moet ze de prooi inspuiten met speciale spijsverteringssappen. Die maken het vlees vloeibaar. De delen die niet kunnen oplossen, zoals de vleugels van een vlieg, blijven in het web hangen.

@Natuurgids

Polder Noordwaard

Vanmorgen naar de Polder Noordwaard in de Biesbosch gereden, om een stukje van de Noordwaard te wandelen, maar ook vooral te genieten van het gebied.

In 2008 is dit gebied ontpolderd door nieuw gegraven geulen stroomt water uit de Nieuwe Merwede het gebied in en uit. Voor vogelliefhebbers is dit een prachtig gebied duizenden watervogels hebben de polder Noordwaard ontdekt.

Tijden het wandelen heb ik ook nog de Kleine Zilverreiger en de Kluut kunnen waarnemen en gekiekt… De Lepelaars waren vandaag niet thuis.

@Natuurgids

Volledig album bekijken

Scholekster tel weekend

Vanmorgen vroeg op pad gegaan om broedparen van Scholeksters te inventariseren en aan het SOVON door te geven.

Het weer werkte prima mee met het zonnetje erbij was het een prachtige dag om rond te kijken opzoek naar Scholeksters.

In de rietkraag van de rivier de Donge hoorde ik de kleine Karkiet  die volop bezig was hun territoria aan het afbakenen.

In het tarweveld een haas rustend in zijn leger, alleen was hij  vanaf de dijk nog goed te zien.

Onderweg was er weer veel te zien, gevecht tussen kraai en buizerd. In een sloot kwakende Groene kikkers

Uit eindelijk heb ik toch nog drie Scholeksters kunnen waarnemen.

@natuurgids

De smeerwortel onkruid?

Een plant, die u op het moment volop bloeiend tegen kunt komen is de smeerwortel. De plant bloeit van mei tot september met klokvormige vuilwitte, rode of blauwrood purperkleurige  bloemen, is vooral te vinden langs sloten of beekjes en langs wegen en dijken.

Omdat de bloemen, hangen zijn ze voor insecten met een korte tong moeilijk bereikbaar. Hommels breken in door een gaatje in de kelk te knagen om zo de nectar er uit te zuigen, zonder dat daarbij de meeldraden en de stampers worden aangeraakt en dus ook geen stuifmeel wordt overgebracht.

Als uw voorkeur uitgaat naar biologisch tuinieren. Dan is deze plant van onschatbare waarde, omdat het blad zeer rijk is aan kalium stikstof en fosfor. Een aftreksel van de smeerwortel levert dan ook een uitstekende vloeibare mest voor tuin en kamerplanten.

In de homeopathie wordt tinctuur van de smeerwortel gebruikt bij beenderziekten, brandwonden en blauwe plekken. De werkzame stof is allantoïne, dat door de huid wordt geabsorbeerd. Van de bladeren werd ook thee getrokken: het zou helpen tegen diarree, darmzweren en aandoeningen van de luchtwegen en longen. Inwendig gebruik wordt echter afgeraden, omdat de stof carcinogeen zou kunnen zijn.

Nederlandse volksnamen voor smeerwortel: Ezelsoor, Heelbeen, Heelwortel, Keelwortel, Schuurwortel, Spekwortel

Is de smeerwortel onkruid? Volgens mij niet maar een veelzijdige plant.

@natuurgids